
تعداد نشریات | 20 |
تعداد شمارهها | 509 |
تعداد مقالات | 4,413 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,292,645 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,285,054 |
مطالعه تطبیقی شرط فسخ و فاسخ در فقه امامیه و حقوق ایران | ||
آموزههای حقوقی گواه | ||
مقاله 2، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 6، فروردین 1397، صفحه 29-54 اصل مقاله (741.53 K) | ||
نوع مقاله: مقاله تخصصی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/leg.2018.2652 | ||
نویسندگان | ||
جعفر عسگری1؛ علی اکبر جعفری* 2 | ||
1عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی | ||
2دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه علوم قضایی | ||
چکیده | ||
اندک درنگ در مندرجات قراردادها بیانگر آن است که امروزه شروط فسخ و فاسخ یکی از متداولترین شروط قراردادها به حساب می آید؛ فلذا نیاز به وجود پژوهشی که به ماهیت، مبانی و آثار متمایز این دو گونه از شروط علی رغم وجود شباهتهای موجود میان آن دو بپردازد، احساس میگردد. اسباب انحلال قرارداد به اعتبار سهمی که اراده متعاقدین در آن دارد، به دو گروه عمده انحلال ارادی و انحلال غیر ارادی (قهری) تقسیم میشود. انحلال ارادی به وسیله اراده یکی از طرفین یا شخص ثالث در مدت معین صورت میپذیرد که به آن شرط فسخ گفته میشود. منظور از انحلال قهری نیز این است که عقد خود به خود و بدون دخالت اراده طرفین منحل میگردد. با این که در دسته دوم منظور از انحلال قهری این است که اراده طرفین یا یکی از آنها در وقوع فسخ دخالت ندارد و این انحلال قهراَ صورت میپذیرد ولی سبب این انحلال قهری، میتواند اراده اشخاص باشد و آن در صورتی است که متعاقدین با اراده خود درباره انفساخ احتمالی عقد در آینده تراضی کنند که به این تراضی، شرط فاسخ گفته میشود. در این نوشتار سعی شده است که به شرط فاسخ به عنوان یکی از اسباب انحلال قهری و شرط فسخ به عنوان یکی از طرق انحلال ارادی پرداخته شود و علاوه بر مقایسه این دو گونه از شرط از حیث مفهوم، شرایط، قلمرو و آثار، بر شرط فاسخ تاکید نموده و به بررسی ابعاد مختلف آن از جمله پذیرش آن در نظام حقوقی ایران و فقه امامیه با عنایت به سکوت قانون و فقه پرداخته شود. | ||
کلیدواژهها | ||
شرط فسخ؛ شرط فاسخ؛ اسباب انحلال | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Termination clause and dissolving condition in jurisprudence and Iran law | ||
نویسندگان [English] | ||
Jafar Asgari1؛ AliAkbar Jafari2 | ||
1Faculty Member of Islamic Azad University | ||
2Ph.D. student of private law at the University of Jurisprude | ||
چکیده [English] | ||
As contract construction has significant effects, its dissolution has important impression in right of parties. Dissolution causations -because of parties intention in it- divided to intentional dissolution and unintentional dissolution. Intentional dissolution occurs by one of the parties or third party intention in specific time which is called termination clause. The notion of unintentional dissolution is that a contract will be dissolved spontaneously and without interference of two parties intention. Whereas intention of one party or two parties does not have any effect on rescission in second group and consequently the dissolution happens unintentionally, causation of this coercive dissolution can be people's intention. This can happen when parties agree with probable dissolution of contract in future by their intention which is called dissolving condition. In this essay we try to pay attention to dissolving condition as one of unintentional dissolution causations and termination clause as one of intentional dissolution methods and in addition to comparison of these two terms in notion, circumstances, realms and effects, we want to emphasize on dissolving condition and to verify various facets of these terms; for instant the acceptability of dissolving condition in jurisprudence and Iran law can be verified, due to jurisprudence and law silence in this field. Termination clause and dissolving condition in jurisprudence and Iran law | ||
کلیدواژهها [English] | ||
termination clause, dissolving condition | ||
مراجع | ||
الف. فارسی
ب. عربی
10. سنهوری، عبدالرزاق (1998م)، الوسیط فـی شرح قانون مدنی، بیروت: منشورات الحلبی الحقوقیه، ج3 11. سیستانى، سید على حسینى (1414ه ق)، قاعده لا ضرر و لا ضرار، قم: دفتر آیه الله سیستانى 12. سید مرتضی، علی بن حسین (1415ه ق)، الانتصار فی انفرادات الامامیه، قم: دفتر انتشارات اسلامی 13. شهید ثانی، زین الدین بن علی بن احمد عاملی (1413ه ق)، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، قم: موسسه المعارف الاسلامیه، ج3
15. طوسی، ابو جعفر محمد بن حسن (1387ه ق)، المبسوط فی فقه الامامیه، تهران: المکتبه المرتضویه لاحیاء الآثار الجعفریه، ج3 16. طوسى، ابو جعفر، محمد بن حسن (1407ه ق)، تهذیب الأحکام، تهران: دار الکتب الإسلامیه ج4 17. عاملى،حرّ،محمدبنحسن (1409ه ق)،وسائلالشیعه،قم: مؤسسهآلالبیت(ع)، ج18 18. فاضل هندی، محمد بن حسن (1416ه ق)، کشف اللثام والابهام عن قواعد الاحکام، قم: دفتر انتشارات اسلامی، ج7 19. قمّى، سید صادق حسینى روحانى (1429ه ق)، منهاج الفقاهه، قم: انوار الهدى، ج5 20. کرکی، علی بن حسین عاملی (1414ه ق)، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم: آل البیت، ج5 21. کلینى، ابو جعفر، محمد بن یعقوب (1407ه ق)، الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیه، ج5 22. مامقانی، عبدالله (1345ه ق)، نهایه المقال فی تکمله غایه الآمال، نجف: مطبعه المرتضویه 23. مقدس اردبیلی، احمد (1345ه ق)، مجمع الفائده و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، نجف: موسسه النشر الاسلامی، ج8 24. موسوی سبزواری، سید عبدالا علی (1416ه ق)، مهذب الاحکام فی بیان الحلال و الحرام، نجف: دفتر مولف، ج17 25. النووی، یحیی بن شرف (1994م)، المجموع شرح المهذب، بیروت: دارالفکر، ج14 26. یزدى، سید محمد کاظم طباطبایى (1421ه ق)، حاشیه المکاسب، قم: مؤسسه اسماعیلیان، ج2 ج. لاتین
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 714 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 533 |