باهنر، ناصر و چابکی درزابی، رامین (1392). تحلیل سیاست‌گذاری سواد رسانه‌ای در سه نهاد فرهنگی و ارتباطی ایران. فصلنامه رسانه و فرهنگ، 3(2)، صص. 1-26.
بشیر، حسن و چابکی، رامین (1393). نقش سواد رسانه‌ای در توسعه انسانی. رسانه، 25(4)، صص. 63-71.
بیرقی غرد، علی؛ کارگر، فاطمه؛ یالاری، صدیقه و کارگر، مجتبی (1399). شبکه آموزشی دانش‌آموزی (شاد)، فصلنامه مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی ، 3(3)، صص. 52-66.
تسلیمی، محمدسعید؛ آقامحمدی، آمنه کلاته (1394). بازطراحی سازوکار سیاست‌گذاری رسانه‌ای متأثر از رویکرد ارتقای سواد رسانه‌ای (مورد مطالعه: سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران). فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، 8(2)، صص. 1-28.
تسلیمی، محمدمجید (1392). تحلیل فرایندی خط‌مشی‌گذاری و تصمیم‌گیری. (چاپ پنجم )، تهران: انتشارات سمت.
خواجه‌ئیان، داتیس (1390). مفهوم‌سازی خط‌مشی‌گذاری رسانه‌ای، شناسایی مؤلفه‌ها. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 18(1)، صص. 11-40.
روشندل اربطانی، طاهر (1387). نقش مدیریت رسانه در تحول بحران از تهدید به فرصت. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 15(2)، صص. 163-141.
روشندل اربطانی، طاهر (1394). سیاست‌گذاری رسانه‌ای. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
شورای عالی آموزش‌وپرورش ایران (الف) (1390). سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش. تهران: شورای عالی آموزش‌وپرورش.
شورای عالی آموزش‌وپرورش ایران (ب) (1390). مبانی نظری سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش. تهران: شورای عالی آموزش‌وپرورش.
صلواتیان، سیاوش، مردانی، زهرا و سعادتی، مجید (1398). درآمدی بر سیاست‌گذاری آموزش سواد رسانه‌ای به طلاب در حوزه‌های علمیه. فصلنامه تربیت اسلامی، 14(4)، صص. 105-130.
علوی‌پور، سیدمحسن؛ عسکری، سیداحمد؛ خسروی، علیرضا؛ سروی زرگر، محمد (1399). سیاست‌گذاری سواد رسانه‌ای در ایران: چالش‌ها و ظرفیت‌ها. فصلنامه میان‌رشته‌ای رسانه و فرهنگ، 10(1)، صص. 165-188.
گال، مردیت؛ والتر، بورگ و گال جوبس (1384). روش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی. تهران: سمت.
لبافی، سمیه (1390). آسیب‌شناسی فرایند سیاست‌گذاری در سازمان صداوسیما. پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد مدیریت رسانه، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.
وزارت آموزش‌وپرورش (1399). راهنمای اپلیکیشن شاد 2. نسخه 26، کد مطلب 1272508 بازیابی از :http:www.medu.ir.fa.
Commission of European Communities. (2009). A European approach to media literacy in the digital environment, Brussels, annex B framework media literacy study.
European Commission (2011). Testing and Refining Criteria to Assess Media Literacy Levels in Europe. Final Report.
Jernigan, J. A., Low, D. E., & Helfand, R. F. (2020). Combining Clinical and Epidemiologic Features for Early Recognition of SARS. Emerging Infectious Diseases, 10(2), 327-333. https://dx .doi.org/10.3201/eid1002.030741.
Livingstone, S. (2004). Adult Media Literacy: A Review of the Research Literature. London: Department of Media and Communication.
Organization for Economic Co-operation and Development (OECD). (2011).
Key country Policy responses to coronavirus: Country Policy Tracker. Received in 13 April, 2020 from OECD. Available at:
http://www.oecd.org/ coronavirus/en
Perrow, C. (1984). Normal Accidents. New York: Basic Books Publications
Potter, W. J. (2013). Media Literacy. SAGE Publications.
Raboy, M. & Padovani, C. (2010). Mapping Global Media Policy: Concepts, Frameworks, and Methods. Journal of Communication, Culture & Critique International Communication Association. 28 (6), 907-923.
Rosenthal, U. & Kouzmin, A. (1996). Crisis management and institutional resilience Journal of Contingencies and Crisis Management, 4(3), 119-124.
UNESSCO, (2011). Media and Information Literacy Curriculum for Teacher. Edited: Alton Grizzle and Carolyn Wilson, 28(5), 52-54
Wallis, R., & Buckingham, D. (2013). Arming the Citizen-Consumer: The Invention of ‘media Literacy 'within UK Communications Policy. European Journal of Communication, 28(5), 527-540.Available at: ejc.sage pub.com.
World Health Organization. (2020). Coronavirus disease 2019 (COVID-19) situation report–34. Geneva, Switzerland: World Health Organization. https://www. who.int /docs/default-source/ coronaviruses /situation-reports/20200223-sitrep-34-covid-19.pdf?sfvrsn= 44ff8fd3 _ 2pdf icon.
http: fa.wikipedia.org.
)