القرآنالکریم. (ناصر مکارمشیرازی، مترجم).
اشرفی امین، یونس؛ میرزایی، مجتبی و فراهانی، فاخره (1394). راهکارهای مقابله با شایعه از دیدگاه قرآن کریم و روایات. دومین کنگره بینالمللی تفکر و پژوهش دینی.
افروز، غلامعلی (1375). روانشناسی شایعه و روشهای مقابله. تهران: فرهنگ اسلامی.
آلپورت، جی دبلیو؛ پستمن، لئو (1374). روانشناسی شایعه (ساعد دبستانی، مترجم). تهران: سروش.
بابایی آقبلاغ، مریم و ستاری اردبیلی، فرزاد (1397). بررسی سازههای شکلدهنده رفتار شایعهسازی، روانی اجتماعی و سازمانی. علوم روانشناختی، ۱۷ (۶۹)، صص. 556-545.
بهرامی، محمد (1383). آسیبشناسى شایعه در قرآن. پژوهشهای قرآنی،10(37-38)، صص. 70-95.
جوادیآملی، عبدالله (1391). تسنیم (4 ج). قم: اسراء.
راغب اصفهانى، حسینبنمحمد (1412 ق). مفردات ألفاظ القرآن(صفوان عدنان داوودى، محقق). بیروت: دارالقلم.
صدوقی، مجید (1387). معیارهای ویژه ارزیابی پژوهش کیفی. روششناسی علوم انسانی، 14(56)،صص. 55-72.
طباطبایی، محمدحسین (1374). ترجمه المیزان (محمدباقر موسوى، مترجم) (9 ج). قم: جامعه مدرسین حوزه قم.
طبرسی، فضلبنحسن (1360). ترجمه مجمعالبیان فى تفسیر القرآن (جلد 12). تهران: فراهانى.
طوسى، محمدبنحسن (بیتا). التبیان فى تفسیر القرآن (جلد 5). بیروت: دار احیاء التراث العربى.
طیب، عبدالحسین (1378). اطیبالبیان فی تفسیر القرآن (جلد 10). تهران: اسلام.
عابدی جعفری، حسن؛ تسلیمی، محمدسعید؛ فقیهی، ابوالحسن و شیخزاده، محمد (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی،5(2)، صص. 151-198.
فضلالله، محمدحسین (1419 ق). من وحى القرآن (5 ج). بیروت: دارالملاک للطباعه و النشر.
قرائتى، محسن (1383). تفسیر نور (3 ج). تهران: مرکز درسهایى از قرآن.
قرشی، علیاکبر (1371). قاموس قرآن (2 ج). تهران: دارالکتب الإسلامیه.
گال، مردیت؛ بورگ، والتر؛ و گالف جویس (1384). روشهای تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. (جمعی از مترجمین به اهتمام احمدرضا نصر). تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
مصطفوی، حسن (1395 ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (4 ج). تهران: الکتاب.
مقیمی، محمد و غفاری، رحمان (1395). پایبندی مدیران به اخلاق و مدیریت شایعه در سازمانهای دولتی ایران. مدیریت فرهنگ سازمانی، 14(1)، صص. 1-26.
مکارمشیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه (8 ج). تهران: دارالکتب الإسلامیه.
مومنیراد. اکبر؛ علیآبادی، خدیجه؛ فردانش، هاشم؛ و مزینی، ناصر (1392). تحلیل محتوای کیفی در آیین پژوهش: ماهیت، مراحل و اعتبار نتایج. اندازهگیری تربیتی، 4(14)،صص. 187-222.
Agana, Rey Jude P (2007). The Role of Rumors in Informal Learning. Univerlagtuberlin Publishers.
Difonzo, Nicholas., & Bordia, Prashant (2006). Rumor in Organizational Contexts.
Donald A, Hantula (Ed).
Advances in Social and Organizational Psychology: A Tribute to Ralph Rosnow. Psychology Press.
Difonzo, Nicholas., & Bordia, Prashant (2007). Rumor Psychology Social and Organizational. London: ApproachesAmerican Psychological Association.
Dores Cruz, Terence D., Beersma, Bianca., Dijkstra, Maria T.M., Bechtoldt, Myriam N (2019). The Bright and Dark Side of Gossip for Cooperation in Groups,
Frontiers in Psychology. 10, 1-17.
Freeman, Robert M (1999). Correctional Organization and Management: Public Policy Challenges, Behavior, and Structure. Elsevier Publisher.
Griese, Noel L (2002). How to Manage Organizational Communication During Crisis. Anvil Publishers.
Griffith, Richard L., Thompson, Lori Foster., & Armon, Brigitte K (2013). Internationalizing the Curriculum in Organizational Psychology. Springer Science & Business Media.
Jeffrey pfeffer (1995). Competitive Advantage Through People: Unleashing the Power of the Work Force. united states: Harvard Business school.
Kartikey, Dr (2017). Grapevine: the Informal Transmission of Information. Notions,VIII(2),56-60.
Kim, Andrea., Moon, Jinhee., & Shin, Jiseon(2019). Justice perceptions, perceived insider status, and gossip at work: A social exchange perspective. Journal of Business Research, 97, 30-42.
Kimmel,
Allan J (2004).
Rumors and Rumor Control: A Manager's Guide to Understanding and Combatting Rumors. London: Lawrence Erlbaum Associates.
Kuutti, kari (1996). Debates in IS and CSCW research: Anticipating system design for Post-fordist work. Orlikowski, W.J.,Walsham, G., Jones, M.R., & DeGross, Janice I (Eds). Information Technology and Changes in Organizational Work. Springer Science & Business Media.
McAndrew, Francis T (2019). Gossip as a social skill. In Francesca, Giardini., & Rafael Wittek (Eds). The Oxford Handbook of Gossip and Reputation.(PP.173-190). Oxford University Press.
Muniz, Jr., Albert M., O’Guinn, Thomas C., Fine, Gary Alan (2006). Rumor in Brand Community.
Donald A, Hantula (Ed).
Advances in Social and Organizational Psychology: A Tribute to Ralph Rosnow. Psychology Press Publisher.
Pal, Anjan., Chua, Alton Y. K. H., & Goh, Dion (2019). Rumor Analysis &Visualization System. Proceedings of the International MultiConference of Engineers and Computer Scientists.
Shibutani, Tamotsu (1966). Improvised News: A Sociological Study of Rumor. Ardent Media Publisher.
Wang, Yijie., Guo, Xinran., & Liu, Fengming (2018). Research on Network Rumor Management based on Immune Mechanism. Advances in Economics, Business and Management Research, 68, 641-645.
Weiner, W, Irving B., & Craighead, Edward (2010). The Corsini Encyclopedia of Psychology, Volume 4. John Wiley & Sons Publisher.
Zhu, Xiaoqian., & Liu, Fengming (2017). Research on Behavior Model of Rumor Maker Based on System Dynamics. School of Management Science and Engineering. 1-9