سازوکارهای تأثیرگذاری دین در فرآیند سیاست‌گذاری فرهنگی (با تأکید بر مرحلة تدوین)

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

2 استادیار گروه مدیریت پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

3 استاد دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

بحث جایگاه دین و چگونگی تأثیرگذاری آن بر سیاست‌گذاری فرهنگی، یکی از موضوعات مطرح در حوزة سیاست‌گذاری فرهنگی محسوب می‌شود. نظریات مختلفی نیز در این خصوص ارائه شده است که در طیفی از نظریات حداقلی تا حداکثری قرار می‌گیرد. از سوی دیگر ‌خط‌مشی‌گذاری فرهنگی در جامعة اسلامی از الگوی خاصی تبعیت می‌کند. آنچه این الگو را از الگوهای مشابه متمایز‌ می‌کند، این پیش‌فرض است که دین نقش بسزایی در شکل گیری فرهنگ یک جامعه دارد و این نقش، فراتر از صِرف تعیین خطوط قرمز در تدوین سیاست‌های فرهنگی است. این الگوی خط‌مشی‌گذاری، برخلاف الگوهای رایج که بر محور شناسایی و حل مسئله قرار دارند، با مسئله آغاز نمی‌شود. در این تحقیق بر اساس روش تحلیلی‌توصیفی و با رجوع به آیات و روایات و به ویژه سیرة پیامبر اکرم(ص) سه عنصر در الگوی خط‌مشی‌گذاری فرهنگی (مرحلة تدوین) بر اساس آموزه‌های اسلام معرفی ‌می‌شود که عبارت‌اند از پیگیری، درمان و رفع معضلات فرهنگی جامعه؛ پیشگیری از بروز مشکلات فرهنگی؛ و پیش‌برندگی جامعه به سوی تعالی. در این الگو بر ویژگی هوشمندی نظام اسلام و تمرکز بر منحل کردن مسائل به جای حل کردن مسائل تأکید‌ می‌شود. بر این اساس، اولین گام در سیاست‌گذاری فرهنگی شناسایی عوامل پیش‌برنده در یک جامعة دینی است (فارغ از اینکه معضلی در جامعه باشد یا نباشد). گام دوم شامل پیشگیری، یعنی شناسایی عوامل ایجاد معضل که در متن آموزه‌های دینی نهفته است، می‌شود و تلاش برای رفع مشکل به طور مستقیم باید در مرحلة آخر باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Role of Religion in Cultural Policy Process

نویسندگان [English]

  • Mohammad Hosein Bagheri fard 1
  • Abdollah Tavakkoli 2
  • Seyed Mahdi Alvani 3

1 Ph.D. student of Management of Research Institute of Hawzah and University

2 Assistant professor of Management of Research Institute of Hawzah and University

3 Professor of Faculty of Management in Allameh Tabataba'i University

چکیده [English]

The place of religion and how it affects the cultural policy-making
process is one of the topics in the field of cultural policy. Various
theories have been proposed in this regard at a minimum to a
maximum range of views. Cultural policy in an Islamic society,
however, follows a specific pattern. What distinguishes this pattern
from similar ones is the prominent role of religion in forming the
culture of a society; this role is beyond only setting forbidden lines
and codes in formulating cultural policy.
This article introduces three elements of cultural policy based on a
descriptive analytical method and by referring to Quranic verses and
traditions especially the life of Prophet Mohammad. These include:
solving cultural complications of the society, preventing the rise of
these complications and developing society toward perfection. This
article emphasizes the smartness of the Islamic system and focuses on
the elimination of these complicated issues rather than solving them.
The first step in cultural policy-making, therefore, is to identify
progressing factors in a religious society (regardless of whether or not
there is any problem in society) and to implement them. Preventing
the causes of the problems (which is embodied in religious teachings)
is the next step and effort to fix the problem directly is the last step.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Culture
  • religion
  • Cultural Policy
  • prevention
  • Critical success factor
  1. قرآن کریم
  2. نهج البلاغه
  3. اجلالی، پرویز، (۱۳۷۹)، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی در ایران، تهران: نشر آن.
  4. اشتریان، کیومرث، (‎۱۳۸۹)، متغیرهای استراتژیک در سیاست‌گذاری فرهنگی، تهران: میزان.
  5. امانی، محمدعلی، (1392)، سنن جاهلی عرب و روش برخورد قرآن کریم، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق.
  6. پیروزمند، علیرضا، (1394)، دین و سیاست‌گذاری فرهنگی، تهران: دبیرخانة شورای عالی انقلاب فرهنگی.
  7. جانباز، دیان و مجید بیات، ‎(۱۳۹۰)، آسیب‌شناسی مبانی و فرآیند سیاست‌گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، تهران: قومس.
  8. جعفری، یعقوب، (1384)، تاریخ اسلام از منظر قرآن، قم: نشر معارف.
  9. جوادی آملی، عبدالله، ‎(۱۳۸۱)، نسبت دین و دنیا: بررسی و نقد نظریه سکولاریسم، قم: نشر اسراء.

10. خدایی مهر، محمدمهدی، (1392)، مسئله‌یابی در سیاست‌گذاری فرهنگی، تهران: دانشگاه امام صادق.

11. خسروپناه، عبدالحسین، (1386)، انتظارات بشر از دین، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

12. رین، مارتین، (1393)، دانشنامة سیاست‌گذاری عمومی، ترجمة محمد صفار، تهران: نشر میزان.

13. توبی، میلر و جورج یودیس، ‎(۱۳۸۹)، سیاست فرهنگی، ترجمة نعمت‌الله فاضلی و مرتضی قلیچ، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).

14. خلیلیان، سید خلیل، (1352)، سیماى زنان در قرآن، تهران: شرکت سهامى انتشار.

15.اسحاقى، سید حسین، (1385)، مروارید نبوت، تهران: مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما.

16. شاین، ادگار، (۱۳۸۳)، مدیریت فرهنگ سازمانی و رهبری، ترجمة برزو فرهی و شمس‌الدین نوری نجفی، تهران: سیمای جوان.

17. طباطبایی، محمدحسین، (1374)، تفسیر المیزان، ترجمة محمدباقر موسوی، قم: جامعة مدرسین حوزة علمیه.

18. عبداللهی نیسیانی، علی، (1386)، «تجزیه و تحلیل سیستمی فرآیند پرورش منابع انسانی در مسجد؛ مطالعۀ موردی: علل پویایی و حیات مسجد صنعتگران مشهد»، اندیشة مدیریت، سال اوّل، شمارة دوم.

19. عرب ابوزیدآبادی، عبدالرضا، (‎۱۳۸۸)، بررسی تاریخی اسلام و برده‌داری (با تکیه بر سیرة معصومان علیهم السلام)، قم: انتشارات مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی.

20. ربانی گلپایگانی، علی (1377)، کلیات دین شناسى (5) دیـن و فرهنـگ، فصلنامة پیام حوزه، شمارة 19.

21. فتاحی‌زاده، فتحیه، (1383)، زن در تاریخ و اندیشه اسلامی، تهران: مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما.

22. فرخی، میثم، (1393)، سیاست‌گذاری مسجد، تهران: دانشگاه امام صادق.

23. حسین‌لی، رسول، (‎۱۳۷۹)، مبانی و اصول سیاست فرهنگی در آسیا و آفریقا، زیر نظر: مسعود کوثری، تهران.

24. مظاهری، حسین، (1390)، عصارة دین (احکام، اخلاق، اعتقادات)، ج١، اصفهان: مؤسسه فرهنگی مطالعاتی الزهرا(س).

25. الوانی، مهدی، (1383)، تصمیم‌گیری و تعیین خط‌مشی دولتی، تهران: دانشگاه پیام نور.

  1. Holden John, cultural Value and the Crisis of Legitimacy, www.demos.co.uk , 2006
  2. Bennett Tony, Differing diversitiesm, , Council of Europe, November 2001
  3. Bennett Oliver & Ahearne Jeremy, Cultural policies and religion, International Journal of Cultural Policy, Vol. 17, No. 2, March 2011, 111–114
  4.  Nina Obuljen , Why we need European cultural policies, September 2005