نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه امام صادق
چکیده
با بررسی منابع دینی به دو سنخ خط روایی و سیرهای در سلوک اهل بیت (ع) در رابطه با موضوع اختلاط بر میخوریم. بر همین اساس، سؤال اول این مقاله آنست که: اختلاط جنسی از منظر اسلام چه حکمی دارد؟ پاسخ به این سؤال به نحو مطلق است یا مشروط؟ با توجه به پاسخی که به این سوال مقدماتی داده میشود، سؤال اصلی دوم مطرح میشود که با توجه به مبنای اسلامی اختلاط جنسی اجتماعی، با چه صورتبندی فرهنگ و ارتباطی میتوان بین خطوط مختلفی روایی جمع کرد؟ به بیان دیگر، چارچوب اسلامی اختلاط جنسی از حیث فرهنگی و ارتباطی، چگونه صورتبندی میشود؟
یافته های این تحقیق که با روش توصیفی-تحلیلی به دست آمده نشان میدهد که دوگانگی موجود در روایات ظاهری بوده و از منظر فرهنگی و ارتباطی قابل جمعاند؛ با این تفسیر که اصل اختلاط به معنای شکل گیری ارتباط کلامی و غیرکلامی بین دو یا چند زن و مرد در یک فضای مشترک فیزیکی یا مجازی در اسلام مذموم و ممنوع نیست، بلکه در چهار موقعیت فرهنگی و ارتباطی، این نوع اختلاط مذموم خواهد بود: 1-اشتراک معنای متلذذ 2-انتقال پیام نامتعارف 3-اختلاط مستقر مکانمند 4-اختلاط مستمر زمانمند. این صورتبندی فرهنگی-ارتباطی از چارچوب اسلامی اختلاط، میتواند مبنای سیاستگذاری در مواجهه با آن قرار گیرد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
cultural-communicative analysis of sexual mixing(EKHTELAT); Based on the Islamic perspective
نویسندگان [English]
ISU
چکیده [English]
By examining religious sources, we find two lines of narration and tradition in the behavior of the Ahl al-Bayt (PBUH) regarding the issue of sexual mixing (EKHTELAT). Based on this, the first question of this article is: What is the ruling on sexual mixing from the perspective of Islam? Is the answer to this question absolute or conditional? According to the answer that is given to this preliminary question, the second main question is raised that according to the Islamic basis of social sexual mixing, with what form of culture and communication can be collected between different narrative lines? In other words, how is the Islamic framework of sexual mixing culturally and communicatively formulated?
The findings of this research, obtained by the descriptive-analytical method, show that the duality in the narratives is apparent and can be summed up; With the interpretation that the principle of mixing means the formation of verbal and non-verbal communication between two or more men and women in a common physical or virtual space is not reprehensible and prohibited in Islam, but in four cultural and communicative situations, this type of mixing will be reprehensible: 1- Sharing the meaning of pleasure 2- Transmitting an unconventional message 3- Placed continuous mixing 4-Normalized-Valued continuous mixing. This cultural-relational formulation of the Islamic framework of mixing can be the basis of policy making in the face of it.
کلیدواژهها [English]